حرف دشمنان از زبان آدم‌های غافل

دشمنان حرفشان را با یک واسطه، با دو واسطه، از زبان آدم‌های غافل می‌زنند. یک ، یا یک دانشجو، یا یک فرد معمولیِ حتی انقلابی، اما زمان را نشناخته، دشمن را نشناخته، یا احیاناً دچار عقده و کینه‌ای شده است. حرف از زبان این فرد خارج می‌شود؛ اما این بیچاره حرف خودش نیست؛ حرف دشمن است!
_{فصل اول: مبانی، خصوصیات و مواجهات انقلاب اسلامی ایران}